I am here
I am here
just staring at you
I want to give you a hug
I’m sorry I don’t know how to comfort
the worst part is over
just call my name
I am here
ume-emo lang.
have you experienced the feeling na bigla ka na lang magiging sad? for no known reason at all?
I think I am lost.
yessir! may mga ganyang moments nga. worst part is you can’t blame anyone or anything, which makes you sad all the more.
pero minsan, nagugustuhan ko yung feeling na ganun. ay ewan, baliw yata ako. hahaha.
haha. di naman. palagay ko oks din naman ang ume-emo minsan. para balanse naman. di rin siguro masaya pag laging kang masaya (shepaks rhyming yon kahit tunog redundant)
pwede ka na gumawa ng rap song. hehe.
oo nga, dapat minsan maka-feel din ng lungkot para ma-feel na tao talaga.
hahaha! dapat pala may break it down para in character.
yown! mismo! was about to say the same thing. totoo yon eh. sadness is no different from happiness, or hatred, or hurt, or being in love. reminder na we are capable of “feeling”, which makes us human.
oh, pwede ka din pala scriptwriter. parang linya lang sa pelikula ah.
ngayon, medyo okay na ako. hahaha. siguro sa mga kantang pinapakinggan ko lang ang nagti-trigger ng ganitong feeling.
hahaha. sayang naihabol ko sana sa “One More Chance” o “Unofficially Yours” o pwede na ren sa “Avengers”. Tenks (talagang tinanggap yung compliment eh no? Kapalmuks)
at least alam mo kung pano ulet mage-emo next time kung trip mo malungkot! hahaha
oo nga eh. hahaha. hit the “play” button lang. ayun, feeling lonely, isolated ulit.
pero baka naman masyado mong sulitin brader ah? masama ren yung palaging malungkot. yung sakto lang. Oh pano? Gudlak sa pagpapakasenti!
oo naman. hindi naman dapat mag-dwell sa sadness. dapat bigyan din ng kulay ang buhay. oh sige brader, cheers to life!
mahirap talaga kapag biglan lang..